Dat zou je kunnen denken als je ziet wat er allemaal op mijn nachtkastje ligt. De Bijbel, met een mooie kus van Gustav Klimt. In twee jaar tijd heb ik deze Bijbel gelezen, zie hier.
Verder zie je ‘Gezondheid uit de keuken’. Dit boek heb ik gekocht toen ik een jaar of zestien was. Mijn leraar pencak silat (een Indonesische vechtsport) had mij geïnspireerd om gezond te gaan eten. Als ik dit boek weer lees herinner ik me de zelfgemaakte lunches op basis van rijst die mee naar school gingen. Ik had bedacht dat ik vooral yang moest eten, rijst en groenten zoals wortels.
Wortels groeien rechtop en door de opwaartse kracht zijn ze yang. Pompoenen bijvoorbeeld groeien dicht bij de grond en zijn zacht en dus yin. Zo probeerde ik te gaan eten met niet heel erg veel succes. De wereld om mij heen was niet ingericht op yin en yang en mijn leraar hanteerde een erg streng dieet van slechts rijst en zeewier, wat ik als opgroeiende puber niet volhield.
Bij het herlezen van dit boek vraag ik mij af of ik dit, boek en ervaring, nog met mij wil meeslepen. Er staan een paar leuke recepten in maar toch doe ik het maar weg, dan heeft een ander er misschien nog wat aan.
Verder ligt er de ‘Seizoener’. Als je een kind op een Vrije School hebt dan krijg je dat. Het is een landelijk blad met een plaatselijke katern. Heel leuk om te lezen, over opgroeiende kinderen en antroposofie, maar soms ook tenenkrommend. Bijvoorbeeld 'dat het mensbeeld en de leermethode (op de Vrije School) voortkomen uit de antroposofie, een geesteswetenschap die uitgaat van een Christus die vele malen groter is dan het christendom beschrijft'. Hoe kan iets groter zijn dan de Christus die het christendom beschrijft?
Verder zie je ‘Gezondheid uit de keuken’. Dit boek heb ik gekocht toen ik een jaar of zestien was. Mijn leraar pencak silat (een Indonesische vechtsport) had mij geïnspireerd om gezond te gaan eten. Als ik dit boek weer lees herinner ik me de zelfgemaakte lunches op basis van rijst die mee naar school gingen. Ik had bedacht dat ik vooral yang moest eten, rijst en groenten zoals wortels.
Wortels groeien rechtop en door de opwaartse kracht zijn ze yang. Pompoenen bijvoorbeeld groeien dicht bij de grond en zijn zacht en dus yin. Zo probeerde ik te gaan eten met niet heel erg veel succes. De wereld om mij heen was niet ingericht op yin en yang en mijn leraar hanteerde een erg streng dieet van slechts rijst en zeewier, wat ik als opgroeiende puber niet volhield.
Bij het herlezen van dit boek vraag ik mij af of ik dit, boek en ervaring, nog met mij wil meeslepen. Er staan een paar leuke recepten in maar toch doe ik het maar weg, dan heeft een ander er misschien nog wat aan.
Verder ligt er de ‘Seizoener’. Als je een kind op een Vrije School hebt dan krijg je dat. Het is een landelijk blad met een plaatselijke katern. Heel leuk om te lezen, over opgroeiende kinderen en antroposofie, maar soms ook tenenkrommend. Bijvoorbeeld 'dat het mensbeeld en de leermethode (op de Vrije School) voortkomen uit de antroposofie, een geesteswetenschap die uitgaat van een Christus die vele malen groter is dan het christendom beschrijft'. Hoe kan iets groter zijn dan de Christus die het christendom beschrijft?
Wat heb ik vaak van zulke uitspraken gehoord, de
esoterie is het helemaal en exit met de exoterie, de kerken dus. Dat is niet
mijn ervaring maar ik vind het moeilijk te bedenken wat ik daar als overtuigd en hopelijk soms ook overtuigend christen op terug zal zeggen. Vandaar het vierde boek, ‘Handboek apologetiek’. Als ik dat lees kom ik tot rust en denk ‘ha, er is een antwoord’.
Ondertussen krijgen we hier noodweer, de regen die de laatste weken achterwege is gebleven. Gelukkig geen kind
onderweg en ik hoef zelf ook niet weg.
Wie ben ik? Wie ben ik tussen deze
boeken en bijbehorende stromingen? Eigenlijk weet ik het precies, veel
preciezer dan toen ik het boek ‘Gezondheid uit de keuken’ kocht.
De Vrije School staat open voor alle religies. Ik vind dat een heel mooi streven. Leg dat naast het standpunt van veel katholieke scholen om hun religieuze uitingen, zoals gebed en het vertellen van Bijbelverhalen te staken om de seculiere leerlingen niet voor het hoofd te stoten. Dan is de keus gauw gemaakt. Al is de situatie aan het veranderen, maar de groei van een kind wacht daar niet op.
De Vrije School staat open voor alle religies. Ik vind dat een heel mooi streven. Leg dat naast het standpunt van veel katholieke scholen om hun religieuze uitingen, zoals gebed en het vertellen van Bijbelverhalen te staken om de seculiere leerlingen niet voor het hoofd te stoten. Dan is de keus gauw gemaakt. Al is de situatie aan het veranderen, maar de groei van een kind wacht daar niet op.