Ken je het begrip loedermoeder? Als je zelf mama-blogger bent of fan van ééntje, dan zeker wel. Maar zo niet, dan weet je waarschijnlijk niet waar ik het over heb. Al zegt de term alles al, eigenlijk. Nu moet ik zeggen, hoewel ik het reuzegrappig vind voel ik me er niet door aangesproken. Dat komt ook doordat ik één aardig grote knul van vijftien heb, dus ik sta niet meer op het schoolplein te wachten, fruitsnij- en luizepluistijd zijn voorbij (en daar ben ik niet rouwig om). Loederen is nu eenmaal meer iets dat je met kleine kinderen doet. Nu moet ik dus op zoek naar een term die wel bij mij past. Relimoeder . Rozenkransmuts . Heb je weer zo'n Onze-vader-type . Heiligenfan . Zondagstype , de hele week in plunjezak maar zondag d'r beste rok aan. De clou van een term als loedermoeder is dat het breekt met een traditie. Moeders horen altijd lief te zijn. Altijd geduldig. Altijd toesnellend om een helpende hand te verlenen. De loedermoeder zegt, doe het maar lekker even z
'Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik...'