Bloempjes van Katharina Als mijn moeder ons vroeger haar visie op de kerk probeerde uit te leggen (ik stelde al jong vragen), dan vertelde ze het verhaal van de bloempjes van Katharina . Er was eens een keizerin, Katharina geheten, die gek op een speciaal bloempje was. Ze zette een soldaat op wacht om het bloempje te beschermen. Eeuwen later, het bloempje was natuurlijk allang weg, stond de soldaat nog steeds op wacht, zonder te weten waarom. Ik legde de bedoelde vergelijking met de kerk. Een kerk van louter overgebleven stenen, waarin allang geen bloempje van Katharina meer beschermd werd. Een kerk van loze onbegrepen woorden als zware stenen ballast waaruit het leven geperst is. Tussen deze hoop oude stenen volhardt nog een handjevol mensen dat een zinloos geworden instituut gaande wil houden. Stenen kerk, te oud en te star om zichzelf opnieuw te willen ontdekken. Ik ben op 30 juli 2000 gedoopt. Het koste me in het begin veel moeite om naar de kerk te gaan. Ik wa...
'Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik...'